ذکر ابوالقاسم نصرآبادی رحمة الله علیه

مردم پیش از بعثت از خطبه‏ هاى آن حضرت علیه السّلام است (که در آن از بعثت پیغمبر اکرم و زمان جاهلیّت بحث و بآن مردم را موعظه فرموده) خداوند متعال پیغمبر اکرم را به رسالت مبعوث گردانید در زمانی که هیچیک از انبیاء باقى نمانده، و به خواب رفتن فرق مختلفه مردم در تاریکى نادانى و گمراهى طولانى گشته بود (زیرا از زمان آدم تا بعثت حضرت عیسى از جانب حقّ تعالى پیغمبران براى هدایت خلق پى در پى انگیخته مى‏ شدند، و از زمان حضرت عیسى تا بعثت حضرت مصطفى که پانصد سال طول کشید پیغمبرى مبعوث نشد) و فتنه ‏ها در سر تا سر دنیا بر پا گردیده کارها در هم و بر هم گشته آتش جنگها افروخته و نور و روشنائى دنیا پنهان شده (زیرا پیغمبرى نبود که مردم علوم و معارف الهىّ را که چراغ و روشنائى هدایت و رستگارى است از او اخذ نمایند، و) نادرستی هاى آن آشکار گردیده،  برگش زرد گشته، و (مردم) از ثمره آن بهره و سودى نمى‏ برند و آبش فرو رفته و خشک شده (درخت علم و هدایت را خزان گرفته مردم در راه سعادت و رستگارى قدم نمى‏گذاشتند و خیر و نیکوئى باقى نمانده بود) نشانه‏هاى هدایت و رستگارى محو و نابود و پرچم هاى هلاکت و بدبختى آشکار شده‏  (راهنمایان راه حقّ و درستى از میان رفته و پیشروان راه ضلالت و گمراهى بر سر کار بودند) پس دنیا با منظره بدى به اهلش نگریسته و به خواهان خود رو ترش کرده بود (که بهر گونه سختى مبتلى و آنى آسایش نداشتند) ثمره ‏اش فساد و تباهکارى و طعامش گوشت مردار بود (زندگى اهل آن زمان پر از فساد و خوراک بیشتر عربها از بسیارى پریشانى گوشت مردار بود، یا آنکه از راه غارتگرى و دزدى از مال یکدیگر اعاشه مى ‏کردند که کم از گوشت مردار نبود) شعارش خوف و ترس و رویّه‏اش شمشیر بود (اهل آن زمان همواره مضطرب و نگران ذکر ابوالقاسم نصرآبادی رحمة الله علیه...